In de forensische sector krijgen veel hulpverleners te
maken met gedragsproblemen, agressie en factoren die van invloed zijn op de
behandel- en begeleidingsrelatie. In de hedendaagse tendens om
oplossingsgericht te werken wordt niet altijd meer gekeken naar het verleden en
de vroege jeugd. Iemand heeft nou eenmaal gedragsproblemen of een verslaving en
pleegt delicten. Maar welke rol speelt hechting eigenlijk bij cliënten binnen
het forensisch kader? Wat gebeurt er met de ontwikkeling naar emotionele
volwassenheid als sprake is (geweest) van onveilige hechting? Bestaat er een
verband tussen type hechting, delinquentie en psychopathologie? En waar richt
recent wetenschappelijk onderzoek zich op tav hechting?

Het doel van deze klinische les is door het vergaren van
kennis meer inzicht te krijgen in de doelgroep en daardoor betere ondersteuning
te kunnen bieden. Vanuit verschillende perspectieven (neuro-, ontwikkelings- en
forensische psychologie) wordt gekeken naar hetzelfde fenomeen. Daarnaast wordt
er aandacht besteed aan praktische toepassingen in de praktijk.

De klinische les wordt gegeven door: Gedragsdeskundige Meryte Dijkstra